Sejarah penemuan
Rencana utama: Sejarah penemuan elektrik
Orang-orang Yunani kuno dan Parthia tahu tentang elekrik statik, iaitu dengan menggosok benda dengan kain bulu. Walaupun penerokaan sains atas fenomena ini telah bermula pada zaman Renaissance Eropah, elektrik pada masa itu hanya digunakan dalam silap mata dan permainan-permainan, sehinggalah penemuan yang lebih mendalam dibuat pada penghujung kurun ke-18 sehingga pertengahan kurun ke-19.
Walaupun "rekaan" terkenal Benjamin Franklin iaitu elektrik dengan menerbangkan layang-layang semasa hujan kilat hanyalah lebih kepada cereka berbanding dengan fakta, namun teori-teorinya mengenai hubungan antara kilat dan elektrik statik telah menimbulkan minat ahli-ahli sains terkemudian untuk mengkaji dengan lebih lanjut tentang elektrik, dan hasil-hasil kerja mereka inilah yang telah menjadi asas kepada teknologi elektrik masa kini. Ahli-ahli sains ini termasuklah Michael Faraday (1791–1867), Luigi Galvani (1737–1798), Alessandro Volta (1745-1827), André-Marie Ampère (1775–1836), dan Georg Simon Ohm (1789-1854). Pada penghujung abad ke-19 dan awal abad ke-20 pula, ahli-ahli sains terkemuka dalam bidang kejuruteraan elektrik adalah seperti Nikola Tesla, Samuel Morse, Antonio Meucci, Thomas Edison, George Westinghouse, Werner von Siemens, Charles Steinmetz, dan Alexander Graham Bell.
http://ms.wikipedia.org/wiki/Elektrik
Monday, September 22
Wednesday, September 10
HOW FLOURESCENT LAMP WORK
To understand fluorescent lamps, it helps to know a little about light itself. Light is a form of energy that can be released by an atom. It is made up of many small particle-like packets that have energy and momentum but no mass. These particles, called light photons, are the most basic units of light. (For more information, see How Light Works.)
Atoms release light photons when their electrons become excited. If you've read How Atoms Work, then you know electrons are the negatively charged particles that move around an atom's nucleus (which has a net positive charge). An atom's electrons have different levels of energy, depending on several factors, including their speed and distance from the nucleus. Electrons of different energy levels occupy different orbitals. Generally speaking, electrons with greater energy move in orbitals farther away from the nucleus.
When an atom gains or loses energy, the change is expressed by the movement of electrons. When something passes energy on to an atom -- heat, for example -- an electron may be temporarily boosted to a higher orbital (farther away from the nucleus). The electron only holds this position for a tiny fraction of a second; almost immediately, it is drawn back toward the nucleus, to its original orbital. As it returns to its original orbital, the electron releases the extra energy in the form of a photon, in some cases a light photon.
The wavelength of the emitted light depends on how much energy is released, which depends on the particular position of the electron. Consequently, different sorts of atoms will release different sorts of light photons. In other words, the color of the light is determined by what kind of atom is excited.
This is the basic mechanism at work in nearly all light sources. The main difference between these sources is the process of exciting the atoms. In an incandescent light source, such as an ordinary light bulb or gas lamp, atoms are excited by heat; in a light stick, atoms are excited by a chemical reaction. Fluorescent lamps have one of the most elaborate systems for exciting atoms, as we'll see in the next section.
For further information, visit http://www.howstuffwork.com/flourescent lamp
Atoms release light photons when their electrons become excited. If you've read How Atoms Work, then you know electrons are the negatively charged particles that move around an atom's nucleus (which has a net positive charge). An atom's electrons have different levels of energy, depending on several factors, including their speed and distance from the nucleus. Electrons of different energy levels occupy different orbitals. Generally speaking, electrons with greater energy move in orbitals farther away from the nucleus.
When an atom gains or loses energy, the change is expressed by the movement of electrons. When something passes energy on to an atom -- heat, for example -- an electron may be temporarily boosted to a higher orbital (farther away from the nucleus). The electron only holds this position for a tiny fraction of a second; almost immediately, it is drawn back toward the nucleus, to its original orbital. As it returns to its original orbital, the electron releases the extra energy in the form of a photon, in some cases a light photon.
The wavelength of the emitted light depends on how much energy is released, which depends on the particular position of the electron. Consequently, different sorts of atoms will release different sorts of light photons. In other words, the color of the light is determined by what kind of atom is excited.
This is the basic mechanism at work in nearly all light sources. The main difference between these sources is the process of exciting the atoms. In an incandescent light source, such as an ordinary light bulb or gas lamp, atoms are excited by heat; in a light stick, atoms are excited by a chemical reaction. Fluorescent lamps have one of the most elaborate systems for exciting atoms, as we'll see in the next section.
For further information, visit http://www.howstuffwork.com/flourescent lamp
Monday, September 8
Sejarah Sekolah Teknik (Pendidikan Teknik) di Malaysia
Sejarah sistem pengajian teknikal dan vokasional Negara bermula dengan penubuhan Sekolah Teknik Treacher di Kuala Lumpur untuk melatih juruteknik Jabatan Keretapi dan Jabatan Kerja Raya pada tahun 1906. Sejak tarikh itu, pendidikan teknikal dan vokasional Negara melalui beberapa fasa perubahan dan perkembangan seiring dengan kemajuan teknologi pada masa tersebut. Pendidikan teknikal dan vokasional telah bermula seawall tahun 1926 dengan penubuhan Sekolah Ketukangan yang pertama dan telah berkembangan siring dengan kemajuan teknologi bagi memenuhi keperluan sumber tenaga kerja.
Sekolah Menengah Teknik Kuala Lumpur merupakan sekolah teknik yang tertua di Malaysia. Ditubuhkan pada tahun 1926 sebagai "The Federated Malay State Trade School" oleh En. Noel Leembruggent, seorang jurutera dan En. Geary, seorang Superitenden. Lokasi pertama sekolah ini ialah di Jalan Kolam Ayer, Kuala Lumpur. Pada tahun 1929, nama sekolah telah ditukarkan kepada "Junior Technical Trade School".
Objektif awal sekolah ini ditubuhkan ialah untuk melatih juruteknik bagi Jabatan Kerja Air, Jabatan Elektrik, Jabatan Kerja Raya dan juga Tentera Udara Diraja. Sekolah ini dikhaskan untuk melatih murid-murid Melayu dari negeri-negeri Bersekutu : Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang. Walau bagaimanapun murid-murid bangsa lain juga diterima belajar di sini yang memakan masa selama tiga tahun. Jumlah bilangan pelajar pada masa itu tidak lebih daripada 50 orang. Latihan yang diberi ialah Lukisan Teknik, Pertukangan Besi dan subjek akademik yang lain. Beberapa tahun kemudian kursus-kursus mengenai radio, elektrik, ladung-meladung (plumbing) dan pertukangan kayu diperkenalkan.
Pada tahun 1964, Bahagian Pendidikan Teknikal dan Vokasional (BPTV), Kementerian Pelajaran Malaysia telah ditubuhkan dan dipertanggungjawab untuk mempromosikan pendidikan teknikal dan vokasional. Bahagian ini seterusnya diberi status jabatan dan dinamakan Jabatan Pendidikan Teknikal (JPTek) pada tahun 1995. Selain merangka polisi, jabatan baru ini juga bertanggungjawab menentukan halatuju pendidikan teknikal dan vokasional selaras dengan program pengindustrian dan modernisasi Negara. Satu badan khusus telah ditubuhkan bertanggungjawab dalam mengurus politeknik iaitu Bahagian Pengurusan Politeknik. Pendidikan Politeknik mula diperkenalkan di Malaysia melalui Pelan Colombo pada tahun 1969 dengan penubuhan politeknik pertama iaitu Politeknik Ungku Omar, Ipoh.
Ini dikukuhkan lagi melalui satu resolusi yang telah dipersetujui oleh Jemaah Kabinet dalam Pelan Perlaksanaan Pendidikan (1979) dan Pelan Industri Kebangsaan pada tahun 1985 – 1995. Keputusan Jawatankuasa Kabinet mengenai latihan(1991) sekali lagi memberi ruang kepada penambahan bilangan politeknik dan penawaran kursus-kursus bagi memenuhi permintaan tenaga separa profesional dalam bidang kejuteraan, perdagangan dan hospitaliti.
Sekolah Menengah Teknik Kuala Lumpur merupakan sekolah teknik yang tertua di Malaysia. Ditubuhkan pada tahun 1926 sebagai "The Federated Malay State Trade School" oleh En. Noel Leembruggent, seorang jurutera dan En. Geary, seorang Superitenden. Lokasi pertama sekolah ini ialah di Jalan Kolam Ayer, Kuala Lumpur. Pada tahun 1929, nama sekolah telah ditukarkan kepada "Junior Technical Trade School".
Objektif awal sekolah ini ditubuhkan ialah untuk melatih juruteknik bagi Jabatan Kerja Air, Jabatan Elektrik, Jabatan Kerja Raya dan juga Tentera Udara Diraja. Sekolah ini dikhaskan untuk melatih murid-murid Melayu dari negeri-negeri Bersekutu : Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang. Walau bagaimanapun murid-murid bangsa lain juga diterima belajar di sini yang memakan masa selama tiga tahun. Jumlah bilangan pelajar pada masa itu tidak lebih daripada 50 orang. Latihan yang diberi ialah Lukisan Teknik, Pertukangan Besi dan subjek akademik yang lain. Beberapa tahun kemudian kursus-kursus mengenai radio, elektrik, ladung-meladung (plumbing) dan pertukangan kayu diperkenalkan.
Pada tahun 1964, Bahagian Pendidikan Teknikal dan Vokasional (BPTV), Kementerian Pelajaran Malaysia telah ditubuhkan dan dipertanggungjawab untuk mempromosikan pendidikan teknikal dan vokasional. Bahagian ini seterusnya diberi status jabatan dan dinamakan Jabatan Pendidikan Teknikal (JPTek) pada tahun 1995. Selain merangka polisi, jabatan baru ini juga bertanggungjawab menentukan halatuju pendidikan teknikal dan vokasional selaras dengan program pengindustrian dan modernisasi Negara. Satu badan khusus telah ditubuhkan bertanggungjawab dalam mengurus politeknik iaitu Bahagian Pengurusan Politeknik. Pendidikan Politeknik mula diperkenalkan di Malaysia melalui Pelan Colombo pada tahun 1969 dengan penubuhan politeknik pertama iaitu Politeknik Ungku Omar, Ipoh.
Ini dikukuhkan lagi melalui satu resolusi yang telah dipersetujui oleh Jemaah Kabinet dalam Pelan Perlaksanaan Pendidikan (1979) dan Pelan Industri Kebangsaan pada tahun 1985 – 1995. Keputusan Jawatankuasa Kabinet mengenai latihan(1991) sekali lagi memberi ruang kepada penambahan bilangan politeknik dan penawaran kursus-kursus bagi memenuhi permintaan tenaga separa profesional dalam bidang kejuteraan, perdagangan dan hospitaliti.
Subscribe to:
Posts (Atom)
